مقایسه اثربخشی نمایش درمانی و آموزش تاب آوری بر اضطراب و پرخاشگری کودکان مبتلا به افسردگی

کودکان افسرده در مقایسه با کودکان غیرافسرده از نظر سلامت و بهزیستی در وضعیت نامطلوب تری قرار دارند و روش های بسیاری از جمله نمایش درمانی و آموزش تاب آوری برای کاهش مشکلات روانشناختی آن ها وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی نمایش درمانی و آموزش تاب آوری بر اضطراب و پرخاشگری کودکان مبتلا به افسردگی انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش آموزان پسر مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره آموزش وپرورش منطقه 5 و 6 شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. نمونه پژوهش 60 تن بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (هر گروه 20 تن) جایگزین شدند. گروه های مداخله به ترتیب 9 جلسه 60 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) با روش های نمایش درمانی و آموزش تاب آوری آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "سیاهه افسردگی کودکان" (Children’s Depression Inventory)، "مقیاس اضطراب کودکان اسپنس" (Spence Children’s Anxiety Scale) و "پرسشنامه پرخاشگری" (Aggression Questionnaire) بودند. داده های جمع آوری شده در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شد.

یافته ها:

 روش های نمایش درمانی و آموزش تاب آوری در مقایسه با گروه کنترل باعث کاهش اضطراب کودکان مبتلا به افسردگی شدند (05/0P<)، اما میان دو روش در کاهش اضطراب آن ها تفاوت معنا داری وجود نداشت (05/0>p). همچنین، نمایش درمانی در مقایسه با آموزش تاب آوری و گروه کنترل باعث کاهش پرخاشگری کودکان مبتلا به افسردگی شد (05/0P<)، اما بین آموزش تاب آوری و گروه کنترل در متغیر پرخاشگری تفاوت معنا داری وجود نداشت (05/0>p).

نتیجه گیری:

 نمایش درمانی باعث کاهش هر دو متغیر اضطراب و پرخاشگری در کودکان مبتلا به افسردگی شد، اما آموزش تاب آوری فقط باعث کاهش اضطراب آن ها شد. بنابراین، برنامه ریزی برای استفاده از روش نمایش درمانی توسط روانشناسان کودک و درمانگران برای بهبود سلامت روانشناختی کودکان مبتلا به افسردگی پیشنهاد می شود.