تشخیص تفریقی فاسیولوز و دیکروسلیوز با استفاده از الگوهای پروتئینی سوماتیک

دیکروسلیوم و فاسیولا از جمله ترماتودهای شایع در مجاری صفراوی کبد میزبانهای مختلف مانند گاو، گاومیش، شتر، گوسفند و بز میباشد. وجود این انگل در کبد میزبانهای نهایی باعث بیماریزایی شده و در اثر تجمع انگل و تخم آن، مجاری صفراوی متسع شده و جدار آنها تیره رنگ می شود. فناوریهای جدید در زمینه بیولوژی مولکولی باعث ایجاد تغییرات اساسی در مطالعات کلاسیک و تشخیص نوع انگلها شده است. یکی از این روش ها، تشخیص پروتیین سوماتیک انگل به وسیله آزمون (PAGE-SDSسدیم دو دسیل سولفات ژل الکترو فورزیس) میباشد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که باندهای پروتیینی دیکروسلیوم دندریتیکوم در گسترهی  14/4تا  116کیلو دالتون و تعداد آنها  15باند میباشد. باندهای پروتیینی فاسیولا هپاتیکا در گسترهی  18تا  63کیلو دالتون بوده و شامل  7باند میباشد درحالی که فاسیولا ژیگانتیکا در همین گستره دارای  9باند است. با استفاده از نتایج این تحقیق میتوان روش جدیدی برای تشخیص تفریقی و پاراکلینیکی این ترماتودها معرفی کرد.