روش آناتومیک (ترانس پورتال) و غیر آناتومیک (ترانس تیبیال) برای بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACL) : ارزیابی بالینی بیماران نظامی

بازسازی صدمات رباط صلیبی قدامی (ACL) با استفاده از روش تک باندل آرتروسکوپی یک روش معمول با میزان موفقیت 83٪ تا 95٪ است. برخی مطالعات نشان داده که روش ترانس پورتال برای ایجاد تونل استخوان فمور منجر به موفقیت بالاتری نسبت به روش ترانس تیبیال می شود. مطالعات دیگری میزان موفقیت یکسانی را در هر دو روش نشان می دهد. هدف از این مطالعه بررسی این موضوع است که کدام یک از دو روش نزدیکترین بیومکانیک را  به ACL اصلی  دارد و نتیجه بهتر برای بیماران در بردارد.

این مطالعه به صورت پیگیری مقطعی (آینده نگر) انجام شده است. نتایج بالینی بازسازی ACL در بیماران نظامی با پارگی خالص ACL  ارزیابی و پیگیری شد. در یک گروه 26 بازسازی ACL با استفاده از روش ترانس پورتال (TP) انجام شد و در گروه دیگر 20 بیمار با استفاده از روش  ترانس تیبیال (TT) بازسازی شدند.

در پیگیری نهایی، هشت بیمار (40٪) در گروه TT و پنج مورد (19.23٪) در گروه TP  تست <> مثبت داشتند. سه بیمار (15٪) در گروه TT و 9 بیمار (34.61٪) در گروه TP  تست <> مثبت داشتند. از نظر آماری اختلاف معنی داری در تست Pirot (06/0= p)  و آزمون Lachman (35/0 = p)  بین دو گروه وجود نداشت. میانگین نمرات Lysholm در گروه TT و TP به ترتیب 2.5 ± 92.8 و 2.8 ± 93.2 بود (01/0 = p).   میانگین زاویه پیوند در گروه   TT و در گروه TP به ترتیب 2.9± 68.7 و 4.1 ± 6/43 بود (001/0 = p). هیچ ارتباطی بین زاویه قرارگیری گرافت و رضایت بیماران   (Lysholm Score) پس از جراحی (P> 0.05) و بین زاویه قرارگیری گرافت و تست های (ناپایداری) زانو (P> 0.05) بین دو گروه مشاهده نشد.

تفاوت بالینی معنی داری بین دو روش مشاهده نشد. هیچ تفاوت بالینی قابل توجهی بین دو روش یافت نشد و بنابراین، هر دو روش می توانند نتایج خوبی داشته باشند.