نقش فناوری بازیکاری در یادگیری مدیریت و فرماندهی نظامی

در بیشتر دانشکده های فرماندهی و ستاد ارتشهای پیشرو دنیا، «بازی شبیه سازی جنگ» طراحی شده و برای آموزشهای نظامی مورد استفاده قرار می گیرد. در این بازیها افسران می توانند توانمندیهای راهبردی و شیوه خود را ارتقا دهند. از طرفی در سالهای اخیر به طور گسترده در سازمانهای پیشرو دنیا در راستای تحقق اهداف آموزشی و رفتاری، فناوری «گیمیفیکیشن» یا «بازیکاری» به کار گرفته شده است. در دنیا به عنوان ابزاری اجتماعی فرهنگی، به منظور تولید قدرت نرم و توانمندسازی ارتشها بازیکاریهای نظامی به کار گرفته می شود. این تحقیق از نظر نوع هدف توسعه ای، و با استفاده از روش فراتحلیل به مرور ساختاریافته ادبیات نظری و تجزیه و تحلیل آن به منظور تبیین نقش بازیکاری در یادگیری مدیریت و فرماندهی نظامی پرداخته است. روش فراتحلیل بر ترکیب و ادغام اجزایی مثل اطلاعات، مفاهیم و نظریه ها به منظور تکوین کل دلالت دارد. فراتحلیل بازنگری پیشینه است که بر انگاره تراکمی دانش مبتنی است و محققان با این رویکرد براساس آثار و یافته های پژوهشگران قبلی مطالعات خود را پیش می برند. یافته های این تحقیق مصداقهای دینامیک های مرتبط با بازیکاری نظامی (شامل پاداش، توفیق طلبی و شان اجتماعی، موفقیت چالشی، اظهار خود و خاص بودن، رقابت با دیگران و همنوع خواهی) و هم چنین ساختارهای مرتبط با بازیکاری نظامی (شامل امتیاز، مراحل، ماموریتها، کالاهای مجازی، جدول رده بندی، مسابقات و هدیه دادن) را بیان کرده است. درنهایت پیشنهادهایی نوآورانه برمبنای الگوی نه گانه طراحی آموزشی و یادگیری با استفاده از فناوری بازیکاری نظامی ارایه شده است.