شناخت و اولویت گذاری مسایل حوزه مسکن با بهره گیری از روش دلفی و تکنیک شانون؛ مطالعه موردی شهر مشهد

اهداف و زمینه ها:

 کمبود مسکن و کیفیت نامطلوب آن همواره به عنوان یکی از مسایل اصلی در ایران مطرح بوده است. روند رو به رشد جمعیت کشور در چند دهه اخیر، مهاجرت گسترده و سیاست های اتخاذشده و مدیریت نادرست در این حوزه مسایلی را به وجود آورده که توجه جدی را طلب می کند. هدف پژوهش حاضر، شناخت و اولویت گذاری مسایل حوزه مسکن با بهره گیری از روش دلفی و تکنیک شانون بود.

روش شناسی:

 این پژوهش ترکیبی از روش های کیفی و کمی براساس استراتژی تحلیلی و اکتشافی متوالی است که در سال 1398 با نظر 10 نفر از مدیران ارشد و مسیولان و 7 نفر از اساتید دانشگاهی آگاه به حوزه مسکن در شهر مشهد انجام شد. به منظور تحلیل داده ها، ترکیبی از روش دلفی و تکنیک آنتروپی شانون به کار گرفته شد.

یافته ها:

 مدلی با چهار مولفه طراحی، مدیریتی، اجرایی و اقتصادی و 32 شاخص تدوین شد که با بهره گیری از تکنیک شانون مولفه طراحی با وزن 03133/0 در رتبه اول، مولفه مدیریتی با وزن 03127/0 در رتبه دوم، مولفه اقتصادی با وزن 03126/0 در رتبه سوم و مولفه اجرایی با وزن 03108/0 در رتبه چهارم قرار گرفتند.

نتیجه گیری:

 مولفه های طراحی و مدیریتی واجد توجه جدی تری نسبت به سایر مولفه ها هستند. همچنین از بین 32 شاخص تدقیق شده، به ترتیب، "عدم امکان تملک مسکن و اجاره نشینی"، "بافت فرسوده مسکونی"، "عدم وجود انعطاف پذیری در ساختمان"، "نبود برنامه ریزی موثر در انبوه سازی و تولید صنعتی" و "عدم توجه به رویکردهای پایداری ساختمان و استفاده از انرژی های پاک"، مهم ترین مسایل حوزه مسکن از نظر متخصصان هستند.