تاثیر و جلوه های روایی ادب پارسی در نام من سرخ اورهان پاموک (با تاکید بر بینامتنیت و ترانسپوزیسیون ژنت)

یکی از راه های آشنایی بیشتر با فرهنگ و ادبیات کشورهای دیگر که از مفاخر ادبیات فارسی بسیار اثر پذیرفته اند، بررسی متونی است که در حوزه ادبیات دادوستدهایی با یکدیگر داشته اند. روش هایی مانند ادبیات تطبیقی و روابط بینامتنی مشترکات ادبی، فرهنگی و هنری میان دو کشور را آشکار می کنند. یکی از جریان های اثرگذار در رمان نویسی معاصر ترکیه رویکرد پسامدرن است که با الگوبرداری از غرب در میان نویسندگان رواج یافت. در این آثار می توان به بازآفرینی آثار پیشین و اثرگذار ادبیات در قالب روایت به عنوان یکی از عناصر شاخص در روایت های پست مدرنیستی اشاره کرد که با رویکردهای بینامتنی امروزه قابل تحلیل است. در این میان، آثار رمان نویس معاصر ترکیه، اورهان پاموک، نشان دهنده روابط بینامتنی عمیقی است که در حوزه ادبیات بین دو کشور ایران و ترکیه وجود دارد؛ زیرا معنای متن اصلی اورهان پاموک در نام من سرخ به وسیله متون دیگر پی ریزی شده است. از این رو در این مقاله به تاثیر و جلوه های ادب پارسی در چارچوب نظریه ترامتنیت ژنت با تاکید بر بینامتنیت و گونه ترانسپوزیسیون در رمان نام من سرخ پرداخته شده است.