اثرات حفاظتی عصاره میوه گیاه تمشک (.Rubus fruticosus L) بر عملکرد آنتی اکسیدانی در موش های صحرایی نر دیابتیک القا شده با استرپتوزوتوسین

هدف از این مطالعه، به ارزیابی اثرات حفاظتی عصاره میوه گیاه تمشک بر میزان فعالیت آنزیمهای سوپراکسیددیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)و تغییرات سطح سرمی مالون دی آلدیید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC (در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می پردازد. در این مطالعه آزمایشگاهی، موشها بوسیله تزریق داخل صفاقی STZ دیابتی شدند. میوه تمشک با روش معمول، عصاره گیری شد. موشها به پنج گروه سالم (کنترل)، دیابتی (DM (و DM + دوزهای 200،100،50 میلیگرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. پس از تزریق عصاره به صورت IP به مدت 4 هفته، میزان فعالیت آنزیمهای سوپراکسیددیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز و سطح سرمی مالون دی آلدیید و ظرفیت آنتیاکسیدانی تام تعیین شد و داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. فعالیت SOD و GPx و سطح سرمی TAC در گروه DM دچار کاهش معنادار نسبت به دیگر گروه ها شد (05/0 <P).پس از درمان، فعالیت آنزیم های SOD و GPx و سطح سرمی TAC به شکل معناداری افزایش پیدا کرد (05/0 <P).سطح سرمی MDA در گروه DM افزایش چشمگیری یافت (05/0 <P).و پس از درمان با عصاره کاهش معنی داری پیدا کرد (05/0 <P). عصاره میوه تمشک با افزایش فعالیت و ظرفیت آنتی اکسیدانی و مهار تولید MDA در سطح سرم موش های صحرایی مبتلا به دیابت با STZ ،منجر به بهبود عملکرد فعالیت آنتی اکسیدانی میشود.