اثربخشی آموزش دلسوزی به خود بر احساس شرم و گناه مادران کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری

والدین کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری در مقایسه با والدین کودکان عادی هیجانات منفی بیشتری تجربه می کنند، لذا نیازمند توجه و دریافت مداخلات روانشناختی می باشند که بر این اساس، مطالعه حاضر تلاشی برای کاهش مشکلات روانشناختی این مادران بود. لذا هدف این مطالعه، بررسی اثربخشی آموزش دلسوزی به خود بر احساس شرم و گناه مادران کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری مراجعه کننده به مراکز آموزش و توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری شهر اردبیل در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل می دادند. تعداد نمونه مورد پژوهش 40 نفر از مادران بودند که به روش نمونه‫گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه 20 نفر آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 70 دقیقه ای آموزش دلسوزی دریافت کردند. به منظور گردآوری داده ها از مقیاس آمادگی شرم و گناه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) با بهره گیری از نرم افزارآماری SPSS-22 انجام شد.

یافته های پژوهش نشان داد که آموزش دلسوزی به خود تاثیر معناداری بر کاهش احساس شرم و گناه مادران کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری داشت (001/0p<). با این معنی که به ترتیب 15/0 و 18/0 از تغییرات حاصل در میانگین نمرات پس آزمون نسبت به پیش آزمون متغیر احساس شرم و گناه در گروه آزمایش به علت آموزش دلسوزی به خود بود.

نتایج نشان داد آموزش دلسوزی به خود بر کاهش احساس شرم و گناه مادران کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری تاثیر داشت. احساس شرم و گناه می‫تواند زمینه ساز بروز آسیب های روان شناختی در مادران و کودکان شود، بنابراین استفاده از این روش درمانی/ آموزشی برای کاهش مشکلات روانشناختی مادران کودکان مذکور پیشنهاد می‫گردد.