ارزیابی وضعیت سر با استفاده از زاویه کرانیوورتبرال در دو حالت نشسته و ایستاده در سالمندان

اختلال پوسچر سر می تواند منجر به درد، محدودیت عملکرد فیزیکی، افتادن و شکستگی شود که تاثیر منفی بر کیفیت زندگی افراد دارد. با توجه به اینکه راستای سر در نمای ساژیتال با توجه به وضعیت های مختلف بدن تغییر می کند، لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر دو حالت ایستاده و نشسته بر تغییر راستای سر در نمای ساژیتال انجام شد.

این مطالعه مشاهده ای بر روی 70 سالمند مراجعه کننده به مرکز سلامت سالمندان دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد. جهت اندازه گیری زاویه کرانیوورتبرال برای تعیین راستای سر در نمای ساژیتال، در دو حالت ایستاده و نشسته از نمای طرفی شرکت کنندگان عکسبرداری شد. بعد از ارزیابی اولیه، شرکت کنندگان بر اساس میزان زاویه کرانیو ورتبرال به دو زیر گروه اختلال پوسچر سر (وضعیت جلو آمده سر) و پوسچر نرمال سر تقسیم شدند، به طوری که زاویه کمتر از 51 درجه به عنوان اختلال پوسچر سر در نظر گرفته شد.

میانگین سنی افراد 3/8±67/9 بود. اندازه زاویه کرانیوورتبرال در وضعیت نشسته (8/3±52) در مقایسه با حالت ایستاده (6/5±48/1) بیشتر بود (0/0001< P). بعلاوه دو زیر گروه وضعیت جلو آمده سر و نرمال نیز افزایش زاویه کرانیوورتبرال را در وضعیت نشسته (وضعیت جلو آمده سر: 7/2±48/3، نرمال: 4/6±59/6) نسبت به حالت ایستاده (وضعیت جلو آمده سر: 6/5±43/7، نرمال: 4/2±56/9) نشان دادند (به ترتیب 0/003< P، 0/0001< P).

 با توجه به نتایج بدست آمده، زاویه کرانیوورتبرال در وضعیت نشسته نسبت به حالت ایستاده افزایش می یابد.