بررسی اثر سخت کننده قائم در اتصالات صلب شکاف دار تحت بارهای چرخه ای

پس از زلزله نورثریج سال 1994 و خرابی سازه هایی با سیستم قاب خمشی فولادی به علت عملکرد نامناسب و شکست ترد اتصالات صلب خمشی رایج، اتصالات شکاف دار SW به منظور افزایش شکل پذیری و بهبود عملکرد لرزه ای اتصال معرفی شد. ماهیت این اتصال بر اساس انتقال برش موجود در بال تیر به جان آن و جلوگیری از شکست ترد اتصال می باشد. این اتصال با کاهش افت مقاومت در مقایسه با اتصال صلب جوشی و همچنین افزایش کارایی اتصال به عنوان یک اتصال قابل قبول و مطمین در ساز ه های قاب خمشی فولادی بکار برده می شود. با توجه به کمانش بال های تیر و جلوگیری از افت سختی اتصال در سیکل های بالاتر در بارگذاری چرخه ای، سخت کننده های قایمی به بال بالا و پایین تیر جوش داده شد که طبق نتایج بدست آمده از تحلیل و مدل سازی اتصال، وجود این سخت کننده ها باعث افزایش سختی اتصال و پایداری بیشتر و افت مقاومت کمتر در سیکل های بارگذاری بالاتر می باشد و با توجه به اینکه شکل پذیری اتصال شکاف دار همراه با سخت کننده قایم بیشتر از حالت معمول اتصال شکاف دار گردید، این نتیجه بدست آمد که وجود سخت کننده قایم با طولی به اندازه یک و نیم برابر ارتفاع آن، باعث بهبود عملکرد لرزه ای اتصال و افزایش شکل پذیری خواهد گردید.