بررسی تاثیر استفاده از باند کشی در اندام های تحتانی در پیشگیری از وقوع هیپوتانسیون به دنبال بی حسی نخاعی در جراحی سزارین

هیپوتانسیون یک عارضه شایع در جراحی سزارین با بی حسی نخاعی می باشد که برای مادر و نوزاد می تواند خطرناک باشد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر استفاده از باند کشی در اندام های تحتانی در پیشگیری از وقوع هیپوتانسیون به دنبال بی حسی نخاعی می باشد.

این مطالعه کار آزمایی بالینی آینده نگر در سال 1399 در بیمارستان فاطمیه همدان انجام شد. 64 بیمار کاندید سزارین با بی حسی نخاعی به طور تصادفی در دو گروه 32 نفره با باندکشی در زمان جراحی و بدون استفاده از باندکشی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک، وضعیت همودینامیک در یک ساعت اول پس از بی حسی نخاعی، بروز هیپوتانسیون، تهوع و استفراغ، برادیکاری، تاکیکاردی، مقدار آتروپین، افدرین مصرف شده، در هر دو گروه مقایسه شد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نگارش 16 تجزیه وتحلیل آماری گردید.

  میانگین سنی هر دو گروه بیماران تقریبا 30 سال بود(958/0 P=).  هیپوتانسیون (25 در برابر 1/78 ٪)، برادیکاردی(3/9 در برابر 6/15 ٪) و تهوع و استفراغ حین عمل (5/12 در برابر 4/59 ٪) در گروه مداخله  با اختلاف معنی داری کمتر از گروه کنترل بود(05/0 > (P. مقدار مصرف افدرین (1/3 ±1/4 در برابر2/13 ± 6/20 میلی گرم) در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود (01/0 P=). در بررسی وضعیت همودینامیک فشار سیستولیک و دیاستولیک از دقیقه 2 تا 6 و فشار متوسط شریانی از دقیقه 2 تا 10 پس از اسپاینال با تفاوت معنی داری  در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل بود (05/0 > (P. در سایر دقایق تفاوت آماری معنی داری ازنظر وضعیت همودینامیک نداشتند. 

  یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که بانداژ اندام تحتانی با باندکشی در جراحی سزارین با بی حسی نخاعی که یک روش غیرتهاجمی ارزان و در دسترس می باشد می تواند در پیشگیری از هیپوتانسیون  پس از اسپاینال  و کاهش استفاده از افدرین  موثر باشد.