تبیین عوامل موثر بر شکل گیری نظام نوآوری بخشی (مورد مطالعه: هوانوردی عمومی جمهوری اسلامی ایران)

با گذشت بیش از دو دهه از ظهور مفاهیم نظام های نوآوری ، تنها 6% از مطالعات در حوزه نظام نوآوری  بخشی بوده است. نوآوری  و تغییرات فناورانه به شدت تحت تاثیر بخشی که در آن رخ می دهند، قرار دارند. در نقشه جامع علمی کشور، بخش هوافضا جزو اولویت های «الف» فناوری تعیین شده است. بخش هوایی با وجود یک نظام نوآوری کارآمد می تواند در توسعه اقتصادی و حتی دیپلماسی علم و فناوری با سایر کشورها تاثیر گذار باشد. هدف این مقاله تبیین عوامل موثر بر شکل گیری نظام نوآوری  بخشی  در این بخش است. پس از مرور ادبیات، نظام نوآوری  بخشی و وجه اشتراک آن با نظام نوآوری  فناورانه و دو رویکرد ساختارمداری و کارکردمداری، مرور شدند. سپس مدل پژوهش، بر اساس اثرگذاری کارکردها بر ساختارها شناسایی شد. در ادامه با ابزار پرسشنامه و بهره گیری از نظر خبرگان و با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری مدل استخراج شده با ابزار پرسشنامه بررسی شد. پرسشنامه ها بطور تمام شماری بین خبرگان توزیع شد و نتایج با نرم افزار Smart PLS تحلیل شد. نتایج نشان داد مولفه های کارکردمداری اشاعه دانش و ایجاد مشروعیت، در هوانوردی عمومی ایران ضعیف هستند که باید برای مرتفع کردن آن اقدام شود.