بررسی سطح دیسترس اخلاقی در پرستاران و پزشکان مراقب از بیماران مبتلا به کوید 19 : یک مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1399

با توجه به افزایش روزافزون بیماری کوید 19 در جهان و شیوع موج دوم کوید 19 در ایران، روزانه شاهد مرگ بسیاری از هم وطنانمان در بیمارستان های کشور هستیم. در این میان کادر درمانی بیمارستان ها، علی الخصوص پزشکان و پرستاران بیشترین درگیری را با بیماران مبتلا به کوید 19 دارند. با توجه به مسئله بسیار مهم حساسیت اخلاقی در این بازه زمانی و اثر آن بر کیفیت عملکرد تیم درمانی، بر آن شدیم تا مطالعه ای را با هدف بررسی سطح دیسترس اخلاقی در پرستاران و پزشکان مراقب از بیماران مبتلا به کوید 19 انجام دهیم.

این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1399 با نمونه گیری در دسترس بر روی 103 نفر از پرستاران و پزشکان شاغل در بیمارستان پیمانیه شهرستان جهرم انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه دیسترس اخلاقی کورلی بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 21 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری 05/0p< صورت گرفت.

یافته ها: 

در این مطالعه 103 نفر از پرستاران و پزشکان درگیر با بیماران مبتلا به کوید 19 شرکت نمودند. میانگین شدت و تکرار دیسترس اخلاقی، به ترتیب 69/17±98/47 و 78/16±82/47 بوده است. نمره بالاتر نشان دهنده شدت و تکرار دیسترس اخلاقی بالاتر است. میزان سطح شدت و تکرار دیسترس اخلاقی در اکثریت کادر درمانی مراقب در حد کم قرار داشت. شدت و تکرار دیسترس اخلاقی در پزشکان بالینی بالاتر از پرستاران و پزشکان عمومی بود اما بین شغل و شدت و تکرار دیسترس اخلاقی ارتباط معنی دار وجود نداشت (05/0> p-value).

نتایج این مطالعه شنان داد که سطح دیسترس اخلاقی در مطالعه حاضر در سطح بسیار کم قرار دارد. از آنجا که پیامدهای دیسترس اخلاقی، می تواند بر کیفیت کار درمانی پرستاران در سیستم سلامت، تاثیرگذار باشد، لذا توجه جدی مدیران جهت به کارگیری برنامه های آموزشی در رابطه با مباحث اخلاقی با هدف شناسایی علایم دیسترس اخلاقی و عوامل موثر بر آن و نیز انجام تحقیقات بیش تر جهت شناسایی سایر ابعاد دیسترس اخلاقی در دیگر مراکز درمانی، ضروری به نظر می رسد.