نقش سرمایه اجتماعی در مشارکت انتخابات ‏(مطالعه موردی : ایلام)‏

مفهوم و نظریه سرمایه اجتماعی طی سالهای 1990 به این سو با اقبال قابل توجه اندیشمندان و محققان رشته های ‏مختلف علوم اجتماعی (اقتصاد،جامعه شناسی، علوم سیاسی و...) مواجه شده است.‏

در این پژوهش توصیفی-تحلیلی است هدف اصلی این مقاله پاسخ به چرایی این مسئله و تبیین آن است. روش ‏جمع آوری، تلفیقی از روش کتابخانه ای و میدانی است. متغیر مستقل در این تحقیق، سرمایه اجتماعی است که با سه شاخص ‏اعتماد اجتماعی، روابط اجتماعی و همبستگی اجتماعی مورد سنجش قرار گرفته است. متغیر وابسته در این تحقیق مشارکت ‏انتخاباتی است که با سه شاخص انتخابات ریاست جمهوری ،شورای شهر و مجلس شوررای اسلامی مورد بررسی قرار گرفته ‏است.‏

سرمایه اجتماعی نقش اساسی بر شرکت مردم در انتخابات دارد و به هر میزان که بر سرمایه اجتماعی جامعه ‏افزوده شود بر میزان مشارکت شهروندان افزوده خواهد شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که میان اعتماد احتماعی و مشارکت ‏انتخاباتی رابطه معناداری وجود دارد. از طرفی بین شبکه های روابط اجتماعی و همین طور بین میزان انسجام و همبستگی ‏اجتماعی و مشارکت انتخابات آنان رابطه معناداری وجود دارد. با این اختلاف که به هر میزان شناخت انتخابات در حوزه کوچکتر ‏برگزار گردد اعتماد و روابط بیشتر و به هر میزان این حوزه بزرگتر گردد اعتماد کمتر و مشارکت نیز کمتر است بطوریکه میزان ‏مشارکت در شوراهای شهر بیشتر از انتخابات مجلس و ریاست جمهوری است جمهوری است.