مقابله با تروریسم از طریق مدیریت ریسک

اگر تروریسم را به مثابه یک تهدید اجتماعی قلمداد کنیم که می تواند افراد جامعه را بر اساس شرایط زمانی و مکانی تحت تاثیر قرار دهد، بررسی مفاهیم خطر و خطرناکی در راستای پاسخ دهی و مقابله با آن معنا می یابد. اگر اقدامات تروریستی را به عنوان یک رفتار مجرمانه و یا لااقل زیان بار قلمداد کنیم و در پی سرکوب کردن آن از طریق سیستم کیفردهی کلاسیک باشیم، با لحاظ همان اهداف و کارکردهایی که برای مجازات قایل هستیم، می توان آنها را موضوع برخوردهای سرکوب گرانه کیفری قرار داد، ولی با توجه به نشانه های متعددی می توان رویکردهای جدید را در خصوص آنها موثرتر دانست. به صورت مشخص این رویکردهای جدید، مدیریت ریسک و اعمال کنترل بر موقعیت های خطرزا با استفاده از شیوه های قانونی را شامل می شود. بر اساس این رویکرد جدید، اقدامات تروریستی به مثابه یک ریسک اجتماعی قلمداد می شوند که بایستی موضوع مدیریت خطر قرار بگیرد. این اقدامهای غیرکیفری از چند جهت می تواند بر واکنش های کیفری ترجیح داشته باشد چرا که از یک سو چالش های امنیت گرایی موجود در قانون گذاری های ضد تروریستی را رفع می کند و از سوی دیگر می تواند موثرتر از اقدامات کیفری عمل نماید و کنترل بیشتری را بر اقدامات مورد بحث اعمال نماید.