قبیله گرایی: تبیینی جامعه شناختی از مشارکت سیاسی در استان چهارمحال و بختیاری (با تاکید بر انتخابات مجلس شورای اسلامی)

جوامع انسانی چندین نوع واحد سیاسی را تجربه کرده اند که در هر یک از آنها نوع، روش و ابزار مشارکت مردم متفاوت بوده است. امروزه ملت - دولت واحد سیاسی پذیرفته شده ای است که همه جوامع کمابیش، حتی به صورت ظاهری، به نحوی موازین و معیارهای آن را برای مشارکت سیاسی قبول دارند. اما در جامعه ایرانی که در طول تاریخ همواره حاکمیت ایلی و قبیله ای را تجربه کرده است نوع و شیوه مشارکت سیاسی در مرحله گذار قرار داشته و کنش گران آن هنوز نتوانسته اند از روحیه ایلیاتی به نظام حزبی گذر نمایند. این روحیه در استان های قبیله ای، همچون چهار محال و بختیاری، نمود ویژه ای دارد. مساله این تحقیق تبیین رابطه روحیات قبیله ای با مشارکت سیاسی در استان چهار محال و بختیاری است. روش به کار رفته در این ترکیبی از دو روش کیفی و پیمایشی است. بنابراین، با تکیه بر روش گردآوری اطلاعات به دو صورت کتابخانه ای و میدانی بر آن است تا ضمن بررسی مبانی نظری پیرامون انتخابات، نوع مشارکت سیاسی و نقش هویت های قومی/ طایفه ای در این روند، به مطالعه رفتار انتخاباتی مردم حوزه انتخابیه استان چهار ومحال وبختیاری در دوره های مختلف مجلس شورای اسلامی بپردازد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین مشارکت سیاسی مردم این استان و روحیه قومی قبیله ای آنان رابطه وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که مشارکت سیاسی آنان بر حسب قومیت و تحصیلات متفاوت نبوده است.