تاثیر منابع سلامت بر وضعیت سلامت در ایران

حفظ و ارتقای ظرفیت منابع سلامت، یکی از عوامل اساسی برای کاهش بحران های سلامت، رشد و توسعه ی پاید ار است. با توجه به اهمیت تاثیر منابع سلامت بر وضعیت سلامت و همچنین، توزیع نابرابر منابع سلامت، که منجر به نتایج متفاوت بر وضعیت سلامت شد ه، هد ف اصلی مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر منابع سلامت بر وضعیت سلامت د ر ایران است.

مطالعه ی کاربرد ی حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و از حیث انجام، از نوع همبستگی است که با استفاد ه از مد ل تصحیح خطای برد اری د ر سطح ملی، برای ایران انجام شد. د اد ه های مطالعه از نوع سری زمانی سالانه و متلعق به سال های 2017-1990 بود که از پایگاه د اد ه ای بانک جهانی و سال نامه های آماری مرکز آمار ایران استخراج گرد ید. برآورد مد ل تحقیق و آزمون های مورد نیاز، د ر نرم افزار Eviews 10 صورت گرفت.

نتایج نشان د اد که اگر عرضه ی پزشک د ر سال گذشته یک د رصد افزایش یابد، نرخ امید زند گی 11/0د رصد رشد می کند. همچنین، با افزایش یک د رصد ی متغیرهای د رآمد ناخالص ملی، مخارج سلامت و متوسط سال های تحصیل، امید زند گی به ترتیب 0005/0، 001/0 و 04/0د رصد افزایش می یابد.

عرضه ی پزشک، د رآمد ناخالص ملی، مخارج سلامت و متوسط سال های تحصیل، تاثیر مثبتی بر امید زند گی د ر ایران د ارند؛ بنابراین، اتخاذ سیاست های افزایش بهینه ی عرضه پزشک که منجر به تقاضای القایی نگرد د و همچنین، تصویب و اجرای قوانین جهت جلوگیری از تقاضای القایی، می تواند منجر به بهبود وضعیت سلامت د ر ایران گرد د.