مطالعه رفتار عربستان سعودی نسبت به ایران؛ قبل و بعد از توافق هسته ای ایران با کشورهای 1+5

در این مقاله که به روش توصیفی و تحلیلی می‌باشد، سعی شده است با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی به بررسی رفتار عربستان سعودی در قبال جمهوری اسلامی ایران قبل و پس از توافق هسته‌ای در قالب دو رویکرد ریالیسم تدافعی و تهاجمی پرداخته شود. سیاست خارجی عربستان سعودی در قبال جمهوری اسلامی ایران قبل و پس از توافق هسته‌ای واجد برخی تمایزات و تفاوت‌ها می‌باشد که این تمایزات را می‌توان در چارچوب دو رویکرد واقع‌گرایی تدافعی و تهاجمی مورد تحلیل قرار داد. عربستان سعودی تا پیش از توافق هسته‌ای ایران، همراستا با رویکرد سنتی و محافظه‌کارانه خود، سیاست حمایت و همراهی دیپلماتیک با فشارها و تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران را اتخاذ کرده بود در حالیکه پس از توافق هسته‌ای ایران با کشورهای 1+5، به دلایل متعدد از جمله تاثیرگذاری برجام بر افزایش قدرت منطقه‌ای و اقتصادی ایران و همچنین نگرانی بابت نادیده گرفته شدن منافع خود توسط دولت باراک اوباما، این کشور سعی داشته است با اولویت دادن به رویکرد واقع‌گرایی تهاجمی در سیاست خارجی خود در قبال ایران، از طریق تغییر موازنه قوا به نفع خود (نزدیکی به اسراییل)، افزایش قدرت اقتصادی (برنامه 2030 و کاهش وابستگی به نفت) و نهایتا ایجاد مشروعیت بین‌المللی (اصلاحات داخلی) زمینه را برای برتری منطقه‌ای خود مساعد نماید.