اثر استفاده از چند ترکیب شیمیایی بر غلظت عناصر غذایی و کیفیت کمپوست ضایعات پوست نرم پسته

ضایعات پوست نرم پسته از موادی هستند که دارای پتانسیل بالایی برای بازیافت و ورود به عرصه تولید می باشند. یکی از راه های استفاده مجدد و بهینه از آن ها، تولید کمپوست است. در این تحقیق ضایعات پوست نرم پسته پس از جمع آوری، هوا خشک، به دو قسمت مساوی (تیمارهای T1 و T2) تقسیم و در دو طرف یک شاسی انباشته شدند. یک نمونه از ضایعات اولیه به آزمایشگاه فرستاده شد و غلظت عناصر غذایی کم مصرف و پر مصرف، ماده آلی و همچنین شاخص های EC و pH اندازه گیری گردید. بر اساس نتایج تحقیقات گذشته و کمبود برخی عناصر در نمونه اولیه، مقداری از ترکیبات شیمیایی مختلف به یک قسمت از ضایعات (تیمار T2) افزوده گردید. میزان رطوبت تیمارها به صورت مرتب کنترل شد و هوادهی تیمارها ماهیانه انجام گردید. نمونه هایی به صورت ماهیانه از دو تیمار به آزمایشگاه جهت انجام آزمایش های شیمیایی منتقل شده و مورد آزمایش قرار گرفتند. پس از اینکه نسبت کربن به نیتروژن تیمارها به حد مجاز رسیدگی کمپوست رسید، تیمارها برداشت و خشک گردید. نتایج ماهیانه آزمایش ها در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با استفاده از آزمون دانکن در سطح 5 درصد مورد بررسی آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که اگرچه غلظت عناصر غذایی در طول فرایند کمپوست شدن افزایش می یابد اما افزایش ترکیبات شیمیایی باعث تسریع روند پوسیدن و همچنین افزایش غلظت عناصر غذایی می گردد. عناصری که از منبع ترکیبات شیمیایی به تیمار T2 اضافه شده بود، به صورت معنی داری بیشتر از تیمار T1 بود. میزان EC، pH، فنل و نسبت کربن به نیتروژن روند کاهشی داشتند.