بررسی وضعیت مبلمان پارکی و تاثیر آن بر رضایت شهروندان (مطالعه موردی: پارک های مناطق شهر اصفهان)

یکی از عوامل موثر در بهبود وضع فضاهای سبز شهری که دارای اثرات اجتماعی، فرهنگی ، روحی و روانی فراوانی می-باشد مبلمان موجود در پارک است. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی نحوه عملکرد مبلمان پارکی در مناطق شهر اصفهان و مقایسه میزان رضایت شهروندان از مبلمان موجود در پارکهای مناطق می باشد. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است که با تکمیل 325 پرسشنامه در 60 پارک مهم انجام شده است. برای تحلیل داده های حاصل از پرسشگری و سنجش تعامل متغیرهای مورد مطالعه، از آزمون های آماری در محیط نرم افزار Spss و همچنین برای ترسیم نقشه از نرم-افزار ArcGIS استفاده گردیده است. برای بررسی میزان رضایت از انواع مبلمان پارکی در مناطق، از روش تحلیل آزمون واریانس استفاده گردید به طوری که نتایج محاسبات نشان داد پاسخگویان منطقه هفت دارای میزان رضایت کمتر و پاسخگویان منطقه هشت دارای بیشترین میزان رضایت می باشند. همینطور جهت بررسی تمایل به استفاده مجدد از پارک ها، از آزمون کروسکال والیس استفاده گردید، که این آزمون نشان داد که تفاوت معناداری از نظر متغیر مورد نظر، در مناطق اصفهان وجود دارد. در نهایت نتایج پژوهش حاکی از آن است که نحوه عملکرد مبلمان پارکی و میزان رضایت شهروندان از مبلمان موجود در پارک های هر منطقه باهم متفاوت می باشند و بیشترین میزان رضایت متعلق به ساکنین منطقه 13 و کمترین میزان مربوط به منطقه هفت می باشد.