بررسی تاثیر آتوروستاتین بر آسیب ایسکمی رپرفیوژن کلیه در موش های صحرایی دیابتی

استاتین ها از جمله داروهای پرمصرف در بیماران دیابتی می باشند. این مطالعه جهت بررسی پیامدهای تجویز آتوروستاتین در روند آسیب ایسکمی رپرفیوژن کلیه در موش های صحرایی دیابتی طراحی گردید.

در این مطالعه تجربی موشهای صحرایی نر از نژاد Wistar(230-180گرم) به 5 گروه تقسیم شدند: کنترل نرمال (CN)، کنترل دریافت کننده آتوروستاتین  با دوز 5 mg/kg  (CA)،کنترل دیابتیک (CD)، دیابتیک دریافت کننده آتوروستاتین با دوز  0.5 mg/kg  (DA/a)، دیابتیک دریافت کننده آتوروستاتین با دوز 5 mg/kg (DA/b) پس از القای دیابت نوع 2 با استفاده از نیکوتینامید و استرپتوزوتوسین، حیوانات به مدت 2 ماه آتوروستاتین یا نرمال سالین  را به صورت گاواژ روزانه دریافت کردند. سپس در روز جراحی، طی بیهوشی با کتامین و زایلازین، 45 دقیقه ایسکمی و 24 ساعت رپرفیوژن کلیه در همه حیوانات اجرا شد. در پایان نمونه خون و ادرار جهت اندازه گیری پروفایل چربی و شاخص های عملکردی کلیه  تهیه گردید. تحلیل های آماری با استفاده ازآنالیزواریانس یک طرفه و بدنبال آن آزمون تعقیبی توکی انجام شد.

میزان کلسترول و LDLدر حیوانات دریافت کننده دوز بالاتر آتوروستاتین، کاهش معنی دار داشت(0/05>P). غلظت اوره سرم گروه های دیابتی از گروه های غیر دیابتی بالاتر بود(0/001>P) و در گروه پنجم به بیشترین میزان رسید. غلظت کراتینین سرم نیز در گروه دیابتی دریافت کننده آتوروستاتین (5 میلی گرم) بیش از گروه های کنترل بود(0/05>P و 0/001>P).

تجویز آتوروستاتین به مقدار مختصری سبب تشدید آسیب شد. به نظر می آید دوز بکار رفته دارو و مدت زمان تیمار در این مطالعه پایین بوده و به همین دلیل اثرات جدی بر کلیه نداشته است.