ارزیابی مواجهه با خشونت محل کار و عوامل مرتبط با آن در پرستاران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، 1395

در میان کارکنان بیمارستان، پرستاران در معرض خطر مواجهه با خشونت بیشتری نسبت به سایر کارکنان هستند. هدف از این مطالعه تعیین مواجهه با خشونت محل کار و عوامل مرتبط با آن در پرستاران بود.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که بر روی 309 نفر از پرستاران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 1395 انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه تعدیل شده خشونت محل کار در محیط های بهداشتی بود. در تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون های کای دو و تست دقیق فیشر استفاده گردید. P-value کمتر از 5 درصد به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد بیشترین نوع مواجهه با خشونت، کلامی (79 درصد) بوده است. همچنین نتایج مطالعه نشان داد که ارتباط آماری معنی داری بین سن، جنسیت، وضعیت تاهل، سابقه کاری و بخش کاری و شب کاری با مواجهه با خشونت فیزیکی وجود دارد (0/05>P). همچنین بین سن و بخش کاری با خشونت کلامی و بین سن، جنسیت، سابقه کاری و بخش کاری با زورگویی رابطه آماری معنی دار وجود دارد (0/05>P).

نتایج این مطالعه نشان داد که میزان مواجهه پرستاران با خشونت در محل کارشان بالا است و با افزایش سن و سابقه کاری میزان مواجهه با خشونت کاهش می یابد. لذا اقداماتی مانند برگزاری دوره های آموزشی در زمینه برقراری ارتباط مناسب با بیماران و همکاران و ارتقای مهارت های برخورد با شرایط تنش زا و خشونت آفرین بخصوص برای پرستاران جوان تر و با سابقه کمتر پیشنهاد می شود.