مدل ساختاری عوامل موثر بر بقاء و رشد استارت آپ ها در ایران

هدف این پژوهش بررسی مدل ساختاری عوامل موثر بر بقاء و رشد استارت آپ ها در ایران می باشد. روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی پیمایشی است. جامعه مورد مطالعه مدیران عامل و اعضای هیات مدیره استارت آپ ها در شهر تهران بودند که شامل 129 استارت آپ و تعداد جامعه آماری370 نفر می باشد. با استفاده از فرمول کوکران 182 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تایید قرار گرفت. روایی پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، روایی همگرا و روایی واگرا تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و طراحی مدل از ضریب همبستگی و مدل معادلات ساختاری با نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که تاثیر منابع مالی، استفاده از فرصت های بازار، شناخت سلایق مشتری، هوش تجاری، نوآوری، سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه، قابلیت های بازاریابی و قابلیت های تکنولوژیکی بر بقاء و رشد استارت آپ ها مثبت و معنادار است ولی تاثیر دانش بازار و قابلیت های شبکه ای بر بقاء و رشد استارت آپ ها تایید نشد. دستاورد نهایی مقاله ارایه راهکارهایی درخصوص بقا و رشد استارت آپ ها می باشد.