موقعیت و اعتبار شم قضایی در تصمیم گیری های قضات

سبک های تصمیم گیری در میان قضات متنوع می باشد. هر قاضی برای رسیدن به یک تصمیم، از ساختار و الگوی ذهنی منحصر به فردی پیروی می کند که این الگو در پیوند با عوامل متعدد دیگر در گرفتن تصمیم نمود می یابد. ریشه این تفاوت به این دلیل است که قضات در تصمیم گیری هایشان بر مبنای ویژگی های هوش هیجانی، شخصیتی-روانی، دانش ضمنی، ادراک از پدیده های گوناگون، نگرش ها و یا تجربیات و استراتژی های ویژه ای که در دوران کار قضایی به دست آورده اند، عمل می-کنند. آنچه که در اصطلاح از آن با عنوان شم قضایی یاد می شود در حیطه سبک تصمیم گیری شهودی جای دارد و با درگیر شدن تمامی عوامل یاد شده برتری یک قاضی نسبت به قاضی دیگر را در کیفیت شم قضایی مشخص می سازد. در خصوص اعتبار تصمیم گیری بر مبنای شم قضایی اختلاف دیدگاه وجود دارد در این مقاله تلاش می شود مفهوم شم قضایی در بستر سبک تصمیم گیری شهودی و مفاهیم مرتبط با آن و همچنین عواملی که باعث بروز تفاوت در این مقوله می شوند و نیز اعتبار تصمیم گیری بر پایه شم قضایی با لحاظ رویکردهای نظری مورد بررسی قرار گیرد.