بررسی اخلاق بمثابه محدودیت حق بر آزادی بیان از منظر رویه دیوان اروپایی حقوق بشر

آزادی بیان آن گونه که اپوزسیون های داخلی از آن سخن می رانند، بی افسار رها نگردیده و محدودیت هایی در نظام بین المللی حقوق بشر، به ویژه کنوانسیون اروپایی حقوق بشر بر آن وارد آورده است. اخلاق از جمله آن محدودیت ها به شمار می آید که دارای ابهام مفهومی و مصداقی است. از آنجایی که از زمان به زمانی دیگر و از مکان به مکانی دیگر دستخوش تغییر می باشد، کنوانسیون اروپایی حقوق بشر نمی تواند یک معیار خاص را در رابطه با اخلاق اعمال نماید. این مهم، دیوان اروپایی حقوق بشر را برآن داشته تا اصل صلاحدید دولت ها در تعیین و تبیین اخلاق عمومی را بکار بندند. آنچه در تبیین موارد نقض اخلاق عمومی در نظام بشر اروپایی حایز اهمیت است، توجه قضات دادگاه به داوری اخلاقی اکثریت و بیش از اندازه به تکثر گرایی است.