رابطه بین سلامت روانشناختی پرستاران با تاب‎آوری و تحمل درد بیماران بخش های جراحی

سلامت روان شناختی وضعیتی است که در آن فرد توانایی های خود را درک کرده و می تواند از عهده فشارهای کاری برآمده و بهره وری خود را افزایش دهد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سلامت روانشناختی پرستاران با تاب آوری و تحمل درد است.

این پژوهش به روش توصیفی- همبستگی با ماهیت کاربردی در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری شامل بیماران بخش های جراحی بیمارستان‎های 576 ارتش شیراز و نمازی شیراز بود. 196 پرستار با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه خود ساخته محقق با 23 سوال می باشد که روایی ان از طریق محتوایی و نظر خبرگان و پایایی آن از طریق محاسبه الفای کرونباخ 83% تایید گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شبکه های عصبی مصنوعی و نرم افزار SPSS18 استفاده شد.

طبق تحلیل آماری شبکه عصبی از دید اهمیت، بیشتر تاثیرگذاری وزنی ابعاد سلامت روانشناختی بر تاب آوری بیماران را به ترتیب سازگاری هیجانی (%30)، سازگاری اجتماعی (%22)، ارتباطی - اجتماعی (%20)، هوش هیجانی (%16) و نهایتا عوامل محیطی (%13) پرستاران داشتند. همچنین همبستگی بین سازگاری هیجانی با تاب آوری 67%، هوش هیجانی با تاب آوری43%، سازگاری اجتماعی با تاب آوری %51، عوامل محیطی با تاب آوری 37%و ارتباطی -اجتماعی با تاب آوری 48% ثبت شد.

نتایج این پژوهش نشان داد که پرستاران با تکیه بر دانش و تجربه و شناخت حالات روانی خود می‎توانند با بیماران مختلف وارد ارتباط شده و تا حد مورد نیاز آنها را بشناسند و بر اساس همین شناخت با رفتارهای اقتضایی بر میزان تاب آوری و تحمل درد آنها تاثیر مثبتی داشته باشند.