تاثیر ترانکسامیک اسید بر توانایی مهاجرت و سطح ماتریس متالوپروتئینازهای 2 و 9 سلول های T98G و HUVEC در شرایط همکشتی

ارتشاح بالای سلول‌های گلیوما به بافت‌های مغزی اطراف عامل شکست درمان در گلیوبلاستوما است. تعاملات گلیوبلاستوما با سلول‌های اندوتلیال، مهاجرت سلول‌های سرطانی را افزایش می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ترانکسامیک اسید (TXA) در کاهش مهاجرت سلول‌های گلیوبلاستوما و اندوتلیال و سطح متالوپرویینازهای 2 و 9 (MMP-2/9) در شرایط همکشتی انجام شد.

در این مطالعه تجربی، سلول‌ها پس از تهیه از انستیتو پاستور، در شرایط کشت منفرد و همکشتی با غلظت‌های مختلف TXA تیمار شدند. بقای سلولی به روش MTT مشخص شد. میزان مهاجرت از طریق ایجاد شیار در ظروف کشت و مقایسه مساحت شیار در بازه‌های زمانی مختلف در گروه کنترل و تیمار شده با غلطت‌های 6 و 24 میلی مولار TXA ارزیابی شد. سطح آنزیم‌های MMP-2/9 در گروه کنترل و سلول‌های تیمار شده با غلظت 6 میلی مولار TXA از طریق زیموگرافی بررسی شد.

کاهش بقای سلول‌های T98G و HUVECs در کشت منفرد و همکشتی از غلظت 60 میلی مولار TXA به بالا مشاهده شد (0/0001=p). مساحت شیار در گروه HUVECs تیمار شده با غلظت‌های 6 و 24 میلی مولار TXA به ترتیب 0/05±0/27 و 0/04±0/36 مساحت اولیه شیار بودند که در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بودند (0/034=p و 0/005=p). تفاوتی در اندازه شیار در سلول‌های T98G دیده نشد. در گروه همکشتی، اندازه شیار 36 ساعت پس از شروع مطالعه برای گروه کنترل برابر با 0/01±0/12 به دست آمد که به طور معنی داری از گروه‌های T98G+HUVECs تیمار شده با دوز‌های 6 (0/06±0/28) و 24 (0/07±0/39) میلی مولار TXA کمتر بود 0/01=p و 0/002=p). TXA به صورت معنی داری سطح MMP-2 (0/0001=p) و MMP-9 (0/0001=p) را در شرایط همکشتی کاهش داد.

نتایج مطالعه نشان داد که TXA می‌تواند مهاجرت سلول‌های گلیوبلاستوما و اندوتلیال و همچنین میزان MMP-2/9 را در شرایط همکشتی کاهش دهد.