اتیولوژی و درمان زخم های آفتی عود کننده دهانی

 زخم های آفتی عودکننده دهانی یکی از شایع ترین بیماری های مخاط دهان محسوب می گردد. امروزه حجم مرورهای ساختار یافته منتشرشده رو به افزایش، تصمیم گیرندگان سلامت را در حل نمودن مشکلات بالینی با توده عظیمی از شواهد مواجه می سازد. این مطالعه مرور چتری به منظور خلاصه نمودن شواهد و گزارش نمودن دانسته های حاضر درباره اتیولوژی، تشخیص و درمان زخم های آفتی عود کننده دهان انجام شد.

مواد و روش‌ها: 

 این مطالعه مرور چتری با جستجوی مقالات مرور سیستماتیک در پایگاه های اطلاعاتی Cochrane, Scopus, ISI web of science و Pubmed از ابتدای سال 2000 تا انتهای سال 2018 میلادی با استفاده از واژه های کلیدی "مرورسیستماتیک" "متاآنالیز" و "آفت" انجام شد. دو پژوهشگر به صورت جداگانه مراحل غربالگری مقالات، استخراج داده ها و ارزیابی نقادانه مقالات گزینش شده را با استفاده از دستورالعمل موسسه جوانا بریجز برای مرور چتری انجام دادند.

یافته‌ها: 

در این تحقیق 18 مرور سیستماتیک وارد مرور نهایی گردید که 8 مرور آن مربوط به اتیولوژی و 10 مرورمربوط به حیطه درمان بود. از میان این مقالات یافته های مربوط به 6 متاآنالیز به همراهی میان زخم های آفتی دهان با کمبود های خونی، پلی مرفیسم اینترلوکین و هلیکوباکترپیلوری اشاره داشته است. با این وجود برای درمان زخم های آفتی (اعم از موضعی، سیستمیک و لیزرتراپی) یافته های قطعی مشاهده نگردید.

نتیجه‌گیری: 

بر اساس نتایج این مطالعه کمبود های خونی، پلی مرفیسم اینترلوکین و هلیکوباکترپیلوری از جمله جدیدترین اتیولوژی های مطرح برای زخم های آفتی عود کننده دهانی محسوب می گردد. درحالیکه در زمینه درمان این ضایعات تاکنون گزینه ای واحد و قطعی ارایه نشده است