تاثیر رشد اقتصادی و کیفیت محیط زیست بر مخارج سلامت در ایران؛ هم جمعی در روش خودرگرسیون با وقفه های توزیعی

رشد اقتصادی و توسعه پایدار هدف آرمانی همه ملت ها است و به صورت مستقیم منجر به بهبود وضعیت سلامت جامعه می شود. ولی به طور غیرمستقیم و از طریق تخریب محیط زیست می تواند تاثیر منفی بر وضعیت سلامت داشته باشد بنابراین هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر رشد اقتصادی و کیفیت محیط زیست بر مخارج سلامت در ایران بود.

مطالعه توصیفی- تحلیلی و کاربردی حاضر در سطح ملی با استفاده از روش اقتصادسنجی خودرگرسیون با وقفه های توزیعی در نرم افزار Eviews 10 انجام شد. داده ها از نوع سری زمانی سالانه بودند که برای سال های 2018-2006 از پایگاه های داده ای بانک جهانی، مرکز آمار ایران و دانشگاه ییل استخراج شدند.

رابطه بلندمدت بین رشد اقتصادی، کیفیت محیط زیست و مخارج سلامت در ایران وجود داشت. کشش بلندمدت مخارج سلامت نسبت به تولید ناخالص داخلی، شاخص عملکرد محیط زیست و مخارج سلامت دولت به ترتیب برابر با 0.85، 0.13- و 1.18 بود همچنین عرضه پزشک نیز تاثیر مثبت به میزان 0.38 بر مخارج سلامت داشت. ضریب تصحیح خطا نیز 0.22- برآورد شد.

افزایش رشد اقتصادی، مخارج سلامت دولت و عرضه پزشک تاثیر مثبت و بهبود شاخص عملکرد محیط زیست تاثیر منفی بر مخارج سلامت داشتند. بنابراین سیاست های حفظ پایداری و کاهش آلاینده های محیط زیست و همچنین سرمایه گذاری در تجهیزات پیشرفته جهت تصفیه گازهای آلاینده مفید خواهد بود.