اخلاق حرفه ای در روان شناسی سلامت؛ مروری بر راهنماهای اخلاقی در حوزه سلامت

روان شناسی سلامت بر مبنای دیدگاه زیستی- روانی -اجتماعی، زمانی مطرح شد که دیدگاه زیستی پزشکی پاسخ گوی نیاز سیستم های درمانی برای مدیریت بیماری های مزمن و مشکلات سلامتی وابسته به رفتار نبود. این رشته چگونگی تاثیر رفتار و سبک زندگی بر سلامت افراد را بررسی می کند. روان شناسان سلامت معمولا در موقعیت های پزشکی، به بیماران و خانواده های آن ها کمک می کنند تا رفتارها و باورهای ناسازگارانه شان را اصلاح کنند و مسایل مرتبط با بیماری را مدیریت کنند. یک روان شناس سلامت در این موقعیت ها معمولا با چالش های اخلاقی مختلفی روبرو می شود که گاه همان مسایلی است که یک پزشک یا روان شناس با آن مواجه است، مثل احترام به استقلال افراد، سودرسانی، عدم آسیب رسانی و عدالت. اما گاهی هم با موضوعاتی چون تساوی دسترسی افراد به خدمات مرتبط با سلامت، بهینه بودن خدمات ارایه شده، توجه به مسایل روز هم چون جمعیت سالمند و اقدامات متناسب با رده های سنی مختلف و استفاده از فناوری در بهبود خدمات سلامت برخورد می کند. راهنماهای اخلاقی درواقع مجموعه اصول و قوانینی نیستند که صرفا هنگام دوراهی های اخلاقی یا در مواقع خاص از آن ها استفاده شود، بلکه هر عملی در حیطه ی سلامت، بعدی اخلاقی نیز دارد. روانشناس سلامت به عنوان عضوی از تیم درمان پزشکی با چالش های اخلاقی ویژه ای روبرو است، مانند حفظ رازداری و در اختیار گذاشتن اطلاعات بیمار با سایر اعضا. بر این اساس روانشناسان سلامت نیازمند آگاهی دقیق از راهنماهای اخلاقی پزشکی و روانشناسی و کاربست آنها در ارایه خدمات حرفه ای می باشند.