رابطه بین ویژگی های ارتباطی پرستاران و فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان های آموزشی شهر سنندج

مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین ویژگی ‏های ارتباطی پرستاران و فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان ‏های شهر سنندج انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع همبستگی بود که در میان 278 نفر از پرستاران بیمارستان‏های شهر سنندج انجام شد. ابزار مورد استفاده پرسش نامه استاندارد فرهنگ ایمنی ساخته شده توسط آژانس کیفیت و تحقیقات مراقبت سلامت و مهارت‏ های ارتباطی بارتون جی بود. تحلیل داده‏ ها با نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد و در بخش آمار توصیفی از میانگین، انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی آزمون‏های همبستگی، من‏ویتنی، کروسکالوالیس و رگرسیون خطی استفاده شد.

یافته ها:

 میانگین کلی پاسخ‏های مثبت به 12 بعد فرهنگ ایمنی بیمار 11/59 درصد، پاسخ منفی 22/07 درصد و پاسخ ‏های خنثی 17/94 بود که نشان دهنده وضعیت قابل قبول فرهنگ ایمنی در بیمارستان ‏های مورد مطالعه است و میانگین کلی مهارت ‏های ارتباطی در بین پرستاران شهرستان سنندج 9/57 ± 66/98 بود. نتایج تحلیل استنباطی نشان داد بین‏ متغیرهای سن، سابقه ‏کار، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و نوع استخدام با دو متغیر اصلی (مهارت‏های ارتباطی و فرهنگ ایمنی بیمار) رابطه معنی‏داری مشاهده شد (سطح اطمینان 95 درصد). نتایج رگرسیون خطی نشان داد مولفه ‏های مهارت ‏های ارتباطی (کلامی، شنود و بازخورد) اثر مثبت و معنی داری بر بهبود فرهنگ ایمنی بیمار دارند به طوری که قادرند 55/2 درصد از واریانس تغییرات فرهنگ ایمنی بیمار را تبیین کنند.

بر اساس نتایج تحقیق وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار و مهارت‏ های ارتباطی در حد متوسط بود و پیشنهاد می‏ شود جهت بهبود فرهنگ ایمنی بیمار به مهارت ‏های ارتباطی پرستاران در دوران آموزشی یا در دوره‏ های ضمن خدمت توجه ویژه ‏ای شود.