بررسی تاثیر مشاوره شناختی - رفتاری بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زنان نابارور به کمک آموزش مجازی

ناباروری سبب اختلال در روابط جنسی و عاطفی، ترس از جدایی، احساس انزوا و افسردگی در افراد نابارور می شود و در نتیجه تاثیرات نامطلوبی بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مشاوره شناختی-رفتاری بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زنان نابارور از طریق آموزش مجازی انجام شد.

مطالعه حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی با رویکرد یک گروه مداخله و یک کنترل است که در سال 1397 با مشارکت 60 زن نابارور در اصفهان انجام شد. گروه مداخله از طریق فضای مجازی (واتساپ) آموزش و مشاوره شناختی-رفتاری را به صورت ویس دریافت کردند. بدین منظور نمونه ها طی 5 هفته، 5 ویس 30 دقیقه ای آموزشی و مشاوره ای دریافت می کردند. سوالات نیز از طریق پیام و تماس پاسخ داده می شد. متغیر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله سنجیده شد. داده ها با آزمون t زوجی، کوواریانس و با SPSS نسخه 20 تجزیه شدند.

اجرای مداخله سبب تغییر معنی دار در میزان رضایت زناشویی زنان نابارور در مقایسه با گروه کنترل نبوده است (0/187=P)، اما سبب تغییری معنی دار در کیفیت زندگی زنان نابارور در مقایسه با گروه کنترل بوده است (0/001>P).

هرچند آموزش و مشاوره مجازی سبب ایجاد تغییری معنی دار در میزان رضایت زناشویی زنان نابارور در مقایسه با گروه کنترل نشده، میانگین امتیاز رضایت زناشویی بعد از مداخله در مقایسه با قبل مداخله در آزمودنی های گروه مداخله افزایش داشته است. مداخله سبب تغییری معنی دار در میزان کیفیت زندگی زنان نابارور در مقایسه با گروه کنترل شده است؛ بنابراین به نظر می رسد آموزش و مشاوره مجازی در ارتقای سلامت زنان نابارور مفید است.