بررسی نقش عنصرروی و کود نیتروژن بربرخی شاخص های کمی و کیفی گندم درشرایط کم آبیاری انتهای فصل رشد

به منظوربررسی اثرات عدم آبیاری در مراحل انتهایی رشد و برگ پاشی عنصر ریز مغذی روی بر گندم،آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفیدر سه تکرار درسال زراعی94-1393 درمزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی استان تهران اجراگردید. عامل اصلی تیمار آبیاریدر سه سطح شامل آبیاری معمول، آبیاری تا ابتدای مرحله پر شدن دانه و آبیاری تا ابتدای مرحله گلدهی و دو عامل کود نیتروژن (منبع اوره و سولفات آمونیوم) و عنصر روی (برگ پاشی با آب خالص و برگ پاشی عنصر روی) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند.نتایج این آزمایش نشان داد که قطع آبیاری در هر دو مرحله گلدهی و پر شدن دانه سبب کاهش معنی دار عملکردزیستی وعملکرددانه گردید. اما میزان کاهش برای تیمار قطع آبیاری در زمان گلدهی بیشتر بود. بیش ترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری معمول و به میزان 6667 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. قطع آبیاری در آغاز گلدهی و نیز آغاز پر شدن دانه به ترتیب موجب کاهش عملکرد معادل 30 و 6/18 درصد گردید.کاهش میانگین وزن هزار دانه در اثر بروز تنش در زمان گلدهی و پر شدن دانه به ترتیب معادل 5/35 و 7/29 درصد بود. بروز تنش باعث افزایش درصد پروتئین و نیز درصد گلوتن مرطوب دانه گردید در حالی که میزان عنصر روی در دانه کاهش معنی داری، نشان داد.بین تامین کود نیتروژن از دو منبع اوره و سولفات آمونیوم به جز برای ارتفاع بوته و طول پدانکل اختلاف معنی داری مشاهده نشد.برگ پاشی عنصر روی موجب کاهش خسارت ناشی از تنش بر عملکرد دانه و نیز افزایش میزان روی دانه از 36 به 2/38 پی پی ام گردید.