جایگاه حقوق تطبیقی در آرای محاکم محافظ قانون اساسی کشورهای کامن لا و سیویل لا

مسئله جایگاه حقوق تطبیقی در رویه محاکم محافظ قانون اساسی کشورهای کامن لا و سیویل لا، موضوع مطالعاتی جذاب و خاصی است، زیرا رویکرد متفاوت این نهادها نسبت به مبحث مورد مطالعه، مشخصات و تاثیرات اشاره به نهادهای حقوقی و رویه های کشورهای دیگر از سوی دادرسان اساسی داخلی هر رژیمی را به وضوح نشان می دهد. در پژوهش پیش رو با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می خواهیم به این پرسش پاسخ دهیم که نکات قوت و ضعف مراجعه قضات اساسی در آرای خود به نظام های حقوقی کشورهای خارجی چیست؟ پس از ارایه داده های مربوطه، ثابت خواهیم کرد که علی رغم وجود مسایلی چون مخاطره برای حاکمیت دولت ها و گسترش بیش از حد منابع حقوقی مورد استفاده از سوی دادرسان، به نظر می رسد مشروط بر اینکه ملاحظاتی صورت گیرد، مانند محدود کردن نظام های خارجی مورد توجه، استناد با نیت یکسان نمودن ارجاعات از لحاظ جغرافیایی و فرهنگی، عدم ذکر حقوق خارجی فقط با انگیزه اجرای مقررات غیربومی، و سعی بر انطباق نهادهای خارجی با حقوق داخلی، مراجعه به حقوق کشورهای دیگر در آرای دادگاه های قانون اساسی می تواند برای تطبیق نظام داخلی با خصوصیات رژیم های حقوقی توسعه یافته و ارتقای سطح تضمین حقوق بنیادین شهروندان ابزار مناسبی شمرده شود.