تاثیر تغذیه نیتروژن در توپیاری گل داودی (Chrysanthemum grandiflorum)

جهت افزایش زیبایی مشخصه توپیاری گل داودی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه بلوک (تکرار) و چهار تیمار شامل کاربرد نیتروژن در چهار مقدار 0، 100، 150 و 200 میلی گرم در هر کیلوگرم خاک با اضافه کردن نیترات آمونیوم به عنوان کود پایه به بستر کاشت انجام شد. در هر کرت آزمایشی (پلات) دو گلدان (هر گلدان حاوی یک بوته) گل داودی قرار داشت. قلمه های ریشه دار داودی (Chrysanthemum grandiflorum) ژنوتیپ سفید (کد 288) در بستر کشت حاوی نسبت حجمی مساوی از خاک مزرعه با بافت لوم، خاک برگ پوسیده و ماسه شسته کشت شد. از قالب های هرمی شکل با استفاده از سیم های فلزی با پایه های چوبی به منظور توپیاری گل داودی استفاده شد. اثر کوددهی نیتروژنی در شرایط هدایت شده بر صفات ارتفاع، شمار و سطح برگ، طول ریشه، وزن تر و خشک، میزان سبزینه (کلروفیل) کل، میزان نیتروژن بافت و صفات زایشی ارزیابی شد. نتایج نشان داد میزان سبزینه کل با افزایش سطح نیتروژن افزایش یافت. بیشترین میزان صفات رویشی در سطح نیتروژن 200-150 میلی گرم بر کیلوگرم خاک و بیشترین میزان صفات زایشی در سطح نیتروژن 150-100 میلی گرم در کیلوگرم بود. بنابراین، برای تامین رشد رویشی مناسب در توسعه شاخه گل داودی در توپیاری تامین سطوح بالای نیتروژن (200 میلی گرم در کیلوگرم خاک) در مرحله رشد رویشی و کاهش تغذیه با نیتروژن تا سطح 100 میلی گرم در کیلوگرم خاک برای فرآیند گلدهی آن در شرایط یادشده، مناسب بوده و قابل توصیه است.