بررسی سبکی و تحلیلی آرایه «حس آمیزی» در اشعار پروین اعتصامی

درک و شناخت پدیده های هستی با حواس پنجگانه امکان پذیر است و هر یک از پدیده ها با یکی از حواس قابل درک است. شاعر در جهت القای بهتر ذهنیات خود به مخاطب از آرایه حس آمیزی استفاده مینماید که در آن مرزهای حواس در هم میشکند به صورتی که دیدنیها شنیدنی، شنیدنیها بویایی و بویاییها بساوایی میشوند. حس آمیزی از شگردهای بلاغی است که به ادای مفاهیم خیالی در شعر شاعر با در هم نوردیدن مرز حواس گوناگون کمک شایانی میکند.در این مقاله که به شیوه توصیفی،تحلیلی و کتابخانه ای نگارش شده است، به بررسی موارد گوناگون حس آمیزی در اشعار پروین اعتصامی پرداخته و هرکدام را به ترتیب بسامد و تلفیق حواس دسته بندی شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که بسامد استفاده از حس آمیزی از نوع انتزاعی به حسی در اشعار پروین اعتصامی، بیشتر از بسامد استفاده از حس آمیزی از نوع حسی به حسی است و بویایی در اشعار وی کمترین بسامد و بینایی بیشترین بسامد استفاده را در ساخت ترکیبات حس آمیز داشته است.