رویکرد دولت های عربی در آغاز و پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران

حمله نظامی عراق به ایران که از آن بعنوان جنگ تحمیلی یاد می‌شود در 31 شهریور 1359 آغاز و به مدت هشت سال به درازا کشید. این جنگ که به دلایل مختلفی روی داد منافع دولت‌های مختلفی را تحت تاثیر خود قرار داد. دولت‌های عربی که در پیرامون کانون این نزاع قرار داشتند با تاثیرگذاری و تاثیرپذیری بر این کانون، در آغاز و پایان آن دخیل بودند. تبیین عملکرد و مواضع دولت‌های عربی در طی جنگ تحمیلی از مهمترین اهداف این پژوهش می‌باشد. شیوه گردآوری منابع با استفاده از متون تخصصی مرتبط با مقاله حاضر و با روش توصیفی و تحلیلی مورد بحث و کنکاش قرار گرفته است. لذا این تحقیق با واشکافی رویکرد دولت‌های عربی در طی جنگ تحمیلی به دنبال پاسخ به این پرسش اصلی است؛ رویکرد دولت‌های عربی چه تاثیری در آغاز و پایان جنگ تحمیلی داشت؟ یافته‌ها نشان می‌دهند رویکرد اکثر دولت‌های عربی در آغاز و پایان جنگ تحمیلی با تاثیرپذیری از تحولات میدانی جنگ، ناسیونالیسم عربی و سیاست‌های غرب و شرق همواره به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم در همراهی با حزب بعث عراق بود که این امر بیشتر ناشی از مولفه هویتی می‌باشد لذا این امر سبب ترغیب به جنگ، تداوم جنگ و تحمیل خسارات فراوان مالی و جانی برای ایران شد.