بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت دهان گرد دریای خزر (Caspiomyzon wagneri Kessler, 1870) در رودخانه شیرود در فصل های بهار و پاییز با روش مولکولی ریزماهواره

در این پژوهش تنوع ژنتیکی دهان گرد دریای خزر در رودخانه شیرود توسط نشانگر ریز ماهواره مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور، از بافت نرم باله پشتی و دمی 67 قطعه ماهی بالغ از رودخانه شیرود در دو فصل پاییز 1395 و بهار 1396 نمونه برداری شد. استخراج DNA ژنومی به روش استات آمونیوم و واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) با استفاده از 10 جفت آغازگر صورت گرفت. کمیت و کیفیت DNA با استفاده از روش های اسپکتروفتومتری و الکتروفورز افقی ژل آگاروز 1 درصد بررسی و رنگ آمیزی با روش نیترات نقره انجام شد. نتایج نشان داد که 6 جفت از آغازگرها چندشکل و 4 جفت تک شکل بودند. میانگین کل آلل های واقعی و موثر در ماهیان مولد پاییزه به ترتیب 66/2 و 88/1 و در ماهیان مولد بهاره 16/3 و 06/2 بود. همچنین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار در ماهیان مولد پاییزه به ترتیب 101/0±239/0 و 116/0±363/0 و در ماهیان مولد بهاره 110/0±374/0 و 093/0±434/0 محاسبه شد. در بررسی تعادل هاردی- واینبرگ (H-W)، بیشتر لوکوس ها خارج از تعادل بودند (05/0>P). میزان Fst و Rst به دست آمده بر اساس آزمون AMOVA، به ترتیب 153/0 و 200/0 بود که دارای اختلاف معنی داری بود (01/0>P). نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد دو جمعیت مجزا از لحاظ ژنتیکی در رودخانه شیرود وجود دارد که در باسازی ذخایر آن باید توجه لازم را به کار گرفت.