آسیب شناسی زبان قرآن

مساله زبان قرآن از مباحث مهم در حوزه فهم و تفسیر قرآن کریم است و از موضوعات کلیدی چالش‌زا در این عرصه، «زبان دین » و پیوند عمیق آن با زبان قرآن است. «زبان دین » در طول تاریخ برای پژوهشگران و مفسران متون دینی کم و بیش مطرح بوده و اوضاع فکری جهان معاصر نگاهی ویژه بدان دوخته وابهام‌هایی را نیز در دل دین‌پژوهان پدید آورده است. اهتمام به تبیین زوایای زبان قرآن و هم‌چنین تعیین ویژگی‌های گزاره‌های قرآنی می‌تواند تاثیری بنیادین بر حل بسیاری از سوالات و چالش‌های معاصر بر جای نهد. پژوهش حاضر تلاش دارد تا با شناخت آسیب‌های فرا روی زبان قرآن، عناصر آسیب‌رسان به فهم زبان قرآن را مورد ژرف‌کاوی قرار دهد و به برخی از انحرافات و آسیب‌های وارده که ناشی از عدم مداقه و تعمق لازم در بررسی ساختارمعنایی قرآن بوده است، پرداخته، پاسخ‌های لازم را ارایه نماید. بررسی‌ها نشان می‌دهد که قرآن کریم دارای زبان و شیوه‌ای ساده و بی‌پیرایه است ولی در عین حال لازمه دست‌یابی به مفاهیم عالیه و محتوای ناب آن، غواصی در اقیانوس بیکران آیات الهی است؛ قرآن کریم دارای سطوح مختلفی است که لایه رویین آن بسیار ساده و دست‌یافتنی برای هر طالب معرفتی است و رسیدن به لایه‌های درونی آن تابع اسلوب‌ها و قواعد خاص تفسیری است.