ارزیابی و مقایسه مدل مفهومی رفتار مصرف کنندگان میگو در نواحی سه گانه جغرافیایی کشور

افزایش سرانه مصرف میگو در کشور، نیازمند بررسی رفتار مصرف کنندگان است تا از این طریق محصولی مطابق علایق جامعه مصرف تولید و موانع مصرف رفع گردد. از آنجایی که رفتار مصرف کنندگان یک نوع ماده غذایی (میگو) ممکن است در مناطق مختلف متفاوت باشد، ارزیابی این تفاوت به ارایه راهکارهایی مرتبط با افزایش سرانه کمک می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه رفتار مصرف کنندگان میگو در نواحی سه گانه جغرافیایی کشور یعنی نواحی ساحلی، مرکزی و کوهستانی است. ابزار جمع آوری اطلاعات این تحقیق، پرسش نامه (تکمیل شده در نیمه دوم سال 97) و روش تجزیه و تحلیل آماری، مدل سازی معادلات ساختاری (لیزرل) بود. یافته ها نشان داد در نواحی ساحلی بر خلاف نواحی مرکزی و کوهستانی، راحتی طبخ میگو و بسته بندی بر نگرش افراد و همچنین فاکتور دسترسی بر سازه کنترل رفتار اثر معنی داری ندارد. در ادامه مشخص شد در نواحی مرکزی و کوهستانی بر خلاف نواحی ساحلی، زمان و مکان مصرف بر سازه کنترل رفتار موثر نیست. مطابق نتایج در نواحی ساحلی و کوهستانی مهم ترین متغیر موثر بر نگرش افراد، کیفیت میگو بود اما در نواحی مرکزی متغیر بسته بندی جایگزین کیفیت شد. در مناطق ساحلی و مرکزی اثر قیمت بر کنترل رفتار نسبت به سایر فاکتورها برجسته تر بود اما در نواحی کوهستانی، دسترسی موثرترین عامل بر سازه کنترل رفتار ثبت شد. طبق یافته ها، در هر سه منطقه فاکتورهای نوع عرضه و فراوری و همچنین درآمد خانوار به صورت مثبت و معنی داری بترتیب بر سازه های نگرش و کنترل رفتار موثر بودند. بنابراین با توجه به تفاوت در رفتار مصرف کنندگان میگو در نواحی سه گانه، دست اندرکاران صنعت تولید و عرضه میگو به منظور ارتقاء سرانه مصرف، باید سیاست هایی راهبردی متناسب با بازارهای هدف هر ناحیه اتخاذ نمایند.