مقایسه توان توضیح دهندگی مدل های چهار عاملی کارهارت و Q عاملی HXZدر تبیین بازده سهام در حالت عادی و بتای شرطی

بازده مورد انتظار عایدی مدنظر سرمایه گذاران از سرمایه گذاری انجام شده با توجه به سطح ریسک پذیرفته شده توسط ایشان می باشد. معیارهای مختلفی برای ارزیابی نرخ بازده مورد انتظار شرکت ها معرفی شده است که مورد توجه سرمایه گذاران و اعتباردهندگان می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی مقایسه ای قدرت توضیح دهندگی مدل های تبیین بازده سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. به منظور بررسی این هدف اطلاعات مالی 152 شرکت از شرکت های موجود در بورس اوراق بهادار تهران به صورت سه ماهه طی بازه زمانی 1391-1395 مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش قدرت تبیین مدل ها از طریق داده های ترکیبی با استفاده نرم افزار Eviews تجزیه و تحلیل و برآورد گردید. با توجه به روش های آماری انجام شده در سطح اطمینان 95/0 فرضیه ها مورد آزمون قرار گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی است. نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از بتای شرطی قدرت تبیین مدل کارهارت را افزایش می دهد و لذا مدل مناسب تری برای ارزیابی بازده سهام در اختیار تصمیم گیرندگان بازارهای مالی قرار می دهد. هم چنین مدل Q عاملی HXZ قدرت تبیین بیشتری نسبت به مدل چهار عاملی کارهارت در حالت اصلی دارد و مدل مناسب تری برای تصمیمات سرمایه گذاری می باشد.