مروری بر درمان های کونژنکتیوشالازی

کونژنکتیوشالازی یک بیماری دوطرفه ملتحمه است که به طور معمول با بافت ملتحمه سست و چین های اضافی ملتحمه در ناحیه ملتحمه بولبار تحتانی تشخیص داده می شود و یک علت شایع تحریک چشمی به خصوص در سنین بالاتر از 60 سال محسوب می گردد. برای کونژنکتیوشالازی بدون علامت، هیچ درمانی نیاز نیست. اما برای درمان کونژنکتیوشالازی علامتدار، انواعی از رویکردهای دارویی و جراحی به کار می روند که در این مقاله مروری، به تفصیل شرح داده خواهند شد. اولین اقدام درمانی، درمان دارویی است که شامل استفاده از مرطوب کننده های چشم و داروهای ضدالتهابی می باشد. در موارد مقاوم، رویکرد جراحی ممکن است برای رهایی از علایم در نظر گرفته شود. چندین تکنیک با میزان موفقیت متفاوت توصیف شده اند. این روش ها شامل کوتر کردن ملتحمه، بریدن ملتحمه، فیکس کردن ملتحمه به صلبیه، بستن ملتحمه، کونژنکتیوپلاستی لیزری و الکتروسرجری با امواج رادیویی است. از بین این موارد، کوتر کردن و بریدن ملتحمه از مقبولیت بیش تری در میان چشم پزشکان برخوردارند.