اثر کشت مخلوط ارقام تریتیکاله بر برخی خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط بر ویژگی های مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف تریتیکاله، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 98-1397 در مزارع تحقیقاتی دانشکده کشاورزی سرایان به انجام رسید. تیمارهای آزمایشی شامل 12 الگوی کشت خالص و کشت مخلوط از سه رقم پاژ، سناباد و ژوالینو (کشت خالص پاژ، کشت خالص سناباد، کشت خالص ژوالینو، 50% پاژ+ 50% سناباد، 50% ژوالینو+ 50% سناباد، ترکیب 33% ارقام، 70% پاژ+ 30% سناباد، 30% پاژ+ 70% سناباد، 70% ژوالینو+ 30% سناباد، 30% ژوالینو+ 70% سناباد، 70% پاژ+ 30% ژوالینو و 30% پاژ+ 70% ژوالینو) بودند. نتایج نشان داد که بیش ترین ارتفاع بوته و عملکرد کاه تحت کشت خالص رقم سناباد به دست آمد و بیش ترین مقادیر طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در بوته، وزن 1000 دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در کشت خالص رقم پاژ و کشت مخلوط 70% پاژ+ 30% ژوالینو حاصل شدند. علاوه بر این، بیش ترین عملکرد بیولوژیک و محتوای کلروفیل برگ به ترتیب تحت کاربرد تیمارهای کشت مخلوط پاژ 30%+ سناباد 70% و پاژ 70%+ ژوالینو 30% به ثبت رسیدند. در برآورد نسبت برابری زمین نیز مشاهده شد که تیمارهای کشت مخلوط پاژ 70%+ سناباد 30%، پاژ 30%+ سناباد 70% و پاژ 70%+ سناباد 30% دارای LER بالاتری (در هر سه تیمار 9/1LER=) نسبت به سایر تیمارها بودند. به طورکلی، با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر و بیش تربودن نسبت برابری زمین در کشت مخلوط پاژ 70%+ ژوالینو 30% نتیجه گیری می شود که کشت مخلوط مذکور می تواند جایگزین کشت خالص تریتیکاله گردد.