تاثیر تمرینات تعادلی مبتنی بر تحریک وستیبولار بر ثبات قامتی و بهبود عملکرد مهارت های اجتماعی کودکان طیف اوتیسم

با توجه به فراگیر شدن اختلالات ثبات قامتی و تاثیر آن بر عملکرد حرکتی کودکان طیف اوتیسم، هدف از این مطالعه بررسی اثر مداخلات تعادلی مبتنی بر تحریک وستیبولار بر عملکرد ثبات قامتی و  عملکرد اجتماعی این کودکان بود.

روش شناسی:

 با توجه به معیارهای ورود 24 کودک (5 تا 12 سال) به صورت تصادفی در 3 گروه 8 نفر قرار گرفتند برنامه تمرینی تعادلی شامل 30 جلسه تمرین تعادلی (30 تا 45 دقیقه/3 بار در هفته) بود، هم زمان گروه کنترل برنامه ی آموزشی مدرسه را دریافت می کردند و گروه بازی آزاد هم زمان در کنار گروه مداخله قرار گرفتند. برای ارزیابی ثبات قامتی از دستگاه صفحه نیرو، و برای ارزیابی عملکرد اجتماعی از  مقیاس عملکرد اجتماعی اسکات بلینی استفاده شد.

نتایج این مطالعه نشان داد که میزان نوسانات ثبات قامتی در دو محور انتریوپاستریور و مدیولترال در دوپای راست و چپ در پس آزمون کاهش معناداری داشت (P<0/05)، عملکرد اجتماعی نیز نسبت به دو گروه دیگر بهبود معناداری یافت P<0/05)).

بحث: 

تمرینات تعادلی باهمراهی تمرینات مبتنی بر تحریک سیستم وستیبولار توانسته است بر تمام عوامل موثر بر تعادل کودکان اوتیسم تاثیر گزار باشد. به نظر می رسد این مداخله برای بهبود تعادل این کودکان و افزایش عملکرد اجتماعی آنان مفید است.