همبودی اختلال های روانپزشکی در مراجعه کنندگان یک درمانگاه روانپزشکی

پژوهش حاضر با هدف بررسی همبودی اختلال های روانپزشکی در بیماران سرپایی یک مرکز تخصصی روانپزشکی انجام گردیده است.
روش پژوهش توصیفی- پس نگر بوده است. از میان 4000 مراجعه کننده به درمانگاه و کلینیک ویژه انستیتو روانپزشکی تهران طی سال های 79-1375 تعداد 648 بیمار سرپایی که تشخیص روانپزشکی بر پایه ی معیارهای تشخیصی DSM-IV داشتند به طور تصادفی برای پژوهش انتخاب و به کمک یک پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از روش های آمار توصیفی سیستماتیک انجام شده است.
نتایج نشان دادند که 6/35% از بیماران تشخیص هم زمان اختلال های روانپزشکی داشتند. تشخیص های هم زمان اختلال های محورI برحسب طبقات تشخیصی شامل اختلال های خلقی+ اختلال های اضطرابی (6/34%) و اختلال های خلقی+اختلال های وابسته به مواد (9/6%)، و برحسب اختلال های درون هر یک از طبقه های تشخیصی شامل اختلال افسردگی اساسی+ اختلال وسواسی- اجباری (0/16%)، اختلال افسردگی اساسی+ اختلال افسرده خویی (8/7%)، اختلال افسرده خویی+ اختلال وسواسی- اجباری (6/5%) و اختلال وسواسی- اجباری+ هراس اجتماعی (9/3%) بودند. تشخیص های هم زمان اختلال های شخصیت محور II در پژوهش حاضر برحسب گروه های A، B و C شامل گروه A+C (4/0%)، و به طور خاص برحسب اختلال های درون هر یک از گروه های A، B و C شامل اختلال شخصیت نمایشی+ اختلال شخصیت مرزی (9/0%) و اختلال شخصیت پارانویید+ اختلال شخصیت وسواسی- اجباری (4/0%) بودند. تشخیص های هم زمان اختلال های محور I و II شامل اختلال های خلقی+ اختلال های شخصیت به طور کل و در گروه B به طور خاص به ترتیب (7/14% و 8/7%)، اختلال های اضطرابی+ اختلال های شخصیت به طور کل و در گروه C به طور خاص به ترتیب (6/12% و 7/8%)، اختلال افسردگی اساسی+ اختلال های شخصیت گروه B (3/4%)، و اختلال وسواسی- اجباری+ اختلال های شخصیت گروه C (9/3%) بودند.
میزان همبودی در این بررسی کمتر از سایر بررسی ها است.