ادغام برنامه ی بهداشت روان در شبکه ی مراقبتهای بهداشتی اولیه ی اندیمشک

هدف از اجرای این پژوهش بررسی وضعیت ادغام برنامه ی بهداشت روان در مراکز بهداشتی- درمانی و تعیین میزان بیماریابی بیماران روانی در مناطق روستایی اندیمشک بوده است.
دراین بررسی توصیفی، 16 خانه ی بهداشت، 3 مرکز بهداشتی- درمانی روستایی، یک مرکز بهداشتی- درمانی شهری و جمعیتی برابر با 23308 نفر که از سال 1371 زیر پوشش برنامه ی بهداشت روان بوده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مورد نیاز با بررسی پرونده ها و گزارش های آماری مرکز بهداشت شهرستان گردآوری گردید. برای تحلیل داده ها، روش های آمار توصیفی و آزمون تقریب Z به کار برده شد.
این بررسی نشان داد که میزان شیوع بیماری های روانی برپایه ی ارزیابی گروه بهداشتی 10 نفر در هر هزار نفر می باشد. این میزان برای گروه روانی شدید 1/1 در هزار، گروه روانی خفیف 7/3 در هزار، صرع 7/2 در هزار و گروه عقب ماندگی ذهنی 5/2 در هزار می باشد. تحلیل های آماری تفاوت معنی داری را در میان انواع بیماری های روانی (بیماری های خفیف روانی، صرع و عقب ماندگی ذهنی) با شاخص های مورد انتظار کشوری نشان نداد، اما در گروه بیماران روانی شدید تفاوت معنی داری دیده شد (05/0p<).
ادغام بهداشت روان پس از یک دهه در شهرستان اندیمشک مطابق برنامه ی کشوری موفق بوده است و می تواند با تغییر و اصلاح هایی در این زمینه، خدمات اساسی بهداشت روان را در مناطق روستایی فراهم آورد.