ارزیابی و تحلیل کیفیت خدمات گردشگری در نواحی روستایی از دیدگاه گردشگران؛مطالعه موردی روستاهای طرقبه شهرستان بینالود

صنعت گردشگری یکی از حساس ترین صنایع از نظر کیفیت خدمت به گردشگران است. لذا شناسایی سطح واقعی کیفیت خدمات دریافت شده از سوی گردشگران نخستین گام برای افزایش رضایت آنها خواهد بود. بر این اساس، هدف از این پژوهش تحلیل کیفیت خدمات گردشگری در نواحی روستایی طرقبه شهرستان بینالود از دیدگاه گردشگران بود.

روش شناسی: 

این پژوهش توصیفی- تحلیلی در سال 1398 در بین 263 نفر از گردشگران نواحی روستایی طرقبه شهرستان بینالود انجام شد. داده ها با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و به صورت میدانی با استفاده از پرسش نامه سنجش کیفیت خدمات گردشگری جمع آوری شد و توسط آزمون آماری T تک نمونه ای، مدل های ویکور و آنتروپی و مدل سرکوال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 روستای جاغرق با میزان Q 034/0 به دلیل داشتن جاذبه های بیشتر و داشتن امکان رفاهی و خدماتی و زیرساخت های بهداشتی و پارک ماشین و غیره دارای بالاترین رتبه و روستای حصار با میزان Q 459.71 به دلیل نبود زیرساخت های ارتباطی و جاده ای و فاصله زیاد نسبت به کانون شهر دارای پایین ترین رتبه از لحاظ برخورداری از میزان کیفیت خدمات گردشگری در بین روستاهای منطقه مورد مطالعه بود. همچنین نتایج مدل سرکوال نشان داد که شکاف متوسطی بین ادراکات و انتظارات گردشگران به لحاظ کیفیت خدمات گردشگری روستایی وجود دارد.

نتیجه گیری:

 روستاهای مقصد گردشگری از نظر فضایی دارای تفاوت در کیفیت خدمات هستند و همچنین به لحاظ شکاف کیفیت خدمات، بیشترین شکاف در ابعاد همدلی و پاسخگویی مشاهده می‎شود.