اولویت بندی مولفه های رفتاری گردشگران در راستای افزایش رضایت مندی از شهرهای مقدس؛ مطالعه موردی شهر مشهد

اهداف و زمینه ها:

 گردشگری مذهبی به عنوان یکی از پر رونق ترین انواع گردشگری مورد توجه بسیاری از برنامه ریزان و مدیران شهرهای مقدس واقع شده است. گردشگران از موثرترین گروه ها در برنامه ریزی شهرهای مقدس هستند و ضروری است که در برنامه ها و سیاست های برنامه ریزان شهری، رفتار گردشگران دیده شود، زیرا برنامه ریزی شهرهای مذهبی منطبق با رفتار گردشگران منجر به کسب رضایت مندی ایشان می شود. لذا هدف این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی مولفه های رفتاری گردشگران شهر مشهد در جهت کسب رضایت مندی ایشان بود.

روش شناسی: 

این پژوهش توصیفی در تابستان 1398 در گردشگران شهر مشهد انجام شد. 384 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و پرسش نامه محقق ساخته را پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی تاییدی و برای اولویت بندی از آزمون فریدمن بهره گرفته شد.

یافته ها: 

مولفه وفاداری مربوط به بعد رضایت با میانگین 4.80، مولفه تصویر ذهنی مربوط به بعد نگرش با میانگین 4.35 و مولفه نیازها مربوط به بعد انگیزه با میانگین 4.18 بیشترین و مولفه های تعهد با میانگین 3.46 و مشارکت با میانگین 3.28 کمترین تاثیر را بر برنامه ریزی شهری داشتند.

نتیجه گیری: 

برای کسب رضایت مندی بیشتر گردشگران که نتایج آن می تواند به صورت مشارکت پذیری و تعهد و وفاداری به شهر مقصد نمود پیدا کند، شناسایی دقیق و جامع رفتار گردشگران در شهر مقصد باید مورد توجه مدیران و برنامه ریزان شهری واقع شود.