بررسی علل تعویق در مراجعه به دندان پزشک و ارتباط آن با اضطراب و رفتار کودک حین درمان در شهر اصفهان

 عوامل متعددی در تعویق در مراجعه به دندان‌پزشک نقش دارند که می‌توانند در میزان همکاری کودک حین درمان نقش موثری داشته باشند. هدف از مطالعه‌ی حاضر، بررسی دلایل تعویق در مراجعه به دندان‌پزشکی و اثر آن بر اضطراب و رفتار کودک حین کار دندان‌پزشکی بود.

مواد و روش‌ها:

 در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی، 96 کودک 5-10 ساله‌ی ساکن اصفهان با بیش از 12 ماه تاخیر در مراجعه وارد مطالعه شدند. ابتدا والدین پرسشنامه‌ی مرتبط با علل و انگیزه‌ی تاخیر در مراجعه به دندان‌پزشکی را پر کردند. سپس مقیاس ارزیابی اضطراب و رفتار کودک با پرسش‌نامه‌ی Venham توسط یک دندان‌پزشک پر شد. داده‌ها توسط آزمون‌های Mann-Whitney، آنالیز واریانس یک‌طرفه، Kruskal-Wallis و ANOVA در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 22 تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: 

هزینه‌ی بالای درمان، مهم‌ترین عامل تاخیر در مراجعه و جلوگیری از بروز دندان ‌درد مهم‌ترین عامل محرک در مراجعه بودند. بین میزان تعویق و نمره‌ی رفتار (0/523 = p value) و اضطراب (0/499 = p value) ارتباط معنی‌داری دیده نشد، ولی نتایج نشان داد که با افزایش میزان تعویق، کودکان نمره‌ی اضطراب بالاتر و رفتار نامطلوب‌تری از خود نشان می‌دهند. بین میزان تعویق و سن کودک (0/002 = p value) ارتباط معکوس و معنی‌داری مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: 

به نظر می‌رسد که والدین کودکان، مهم‌ترین عامل برای تعویق درمان دندان‌پزشکی را هزینه‌ی بالای درمان می‌دانند. هر چه میزان تعویق در مراجعه به دندان‌پزشک بیشتر باشد، اضطراب کودک حین درمان بیشتر خواهد بود و کودک رفتار نامناسب‌تری نشان می‌دهد.