تاثیر تمرینات مقاومتی بر سطح پلاسمایی اندوتلین 1 و فشار خون مردان سالمند

اندوتلین 1 که به وسیله سلولهای اندوتلیال عروقی ترشح میشود، به عنوان قویترین تنگکننده عروقی شناخته شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر سطح پلاسمایی اندوتلین 1 و رابطه آن با فشارخون مردان سالمند بود.

در این پژوهش نیمه تجربی 30 مرد سالمند (با میانگین سنی 08/8±28/62 سال، قد 85/6±170 سانتیمتر، وزن 09/12±76 کیلوگرم، شاخص توده بدن 12/4±30/26 کیلوگرم بر مترمربع و نسبت دور کمر به لگن 4/0±92/0)به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی 8 هفته تمرین مقاومتی، سه جلسه در هفته با شدت 45 تا 65 درصد یک تکرار بیشینه را انجام دادند. قبل و بعد از 8 هفته تمرین، سطح پلاسمای اندوتلین 1 ،فشارخون سیستولیک و دیاستولیک اندازهگیری شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی ازآزمون t همبسته و تفاوتهای بین گروهی از آزمون t مستقل و برای بررسی رابطه بین اندوتلین 1 و فشارخون از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.

نتایج این تحقیق نشان داد 8 هفته تمرین مقاومتی موجب کاهش معنادار سطح پلاسمایی اندوتلین 1 مردان سالمند شد (002/0 = P .(همچنین، 8 هفته تمرین مقاومتی موجب کاهش معنادار فشارخون سیستولیک مردان سالمند شد (001/0 = P ،(اما کاهش در فشار خون دیاستولیک معنادار نبود(082/0 = P .(بین غلظت اندوتلین 1 و فشارخون خون سیستولیک همبستگی مستقیمی و معناداری وجود داشت (510/0 = R ،019/0 = P .(با این حال، بین غلظت اندوتلین 1 و فشارخون دیاستولیک همبستگی مشاهده .(P = 0/105 ،R = 0/375) نشد

با توجه به نتایج پژوهش به نظر میرسد 8 هفته تمرین مقاومتی با کاهش سطح پلاسمایی اندوتلین 1 و کاهش فشارخون بویژه فشارخون سیستولیک همراه است. از این رو به نظر میرسد یک دوره تمرین مقاومتی مطابق پروتکل مطالعه حاضر میتواند در کاهش فشارخون متعاقب کاهش سطح پلاسمایی اندوتلین 1 به عنوان یک عامل خطر بیماریهای قلبی- عروقی و ایجاد پرفشاری خون مردان سالمند موثر باشد.